Dit is het verschil tussen BTC en BTC (Segwit) - Duidelijke uitleg

Raak jij wel eens in de war van alle termen die je tegenkomt in de cryptowereld? Niet gek! Er zijn namelijk honderden verschillende begrippen die je alleen in dit wereldje tegenkomt.

Naast die begrippen zijn er ook nog eens duizenden verschillende cryptomunten en -tokens. Sommige van die munten lijken verdacht veel op elkaar. Zowel qua inhoud als qua naam. Denk bijvoorbeeld maar eens aan Ethereum (ETH) en Ethereum Classic (ETC). Of Bitcoin (BTC), Bitcoin Cash (BCH) en Wrapped Bitcoin (wBTC). Bitcoin Cash is ontstaan door SegWit. Daarom wordt dit ook wel de 'traditionele Bitcoin' genoemd.

Er zit een verschil tussen de traditionele Bitcoin en de SegWit Bitcoin. Toch zijn er maar weinig mensen die weten dat dit verschil er is. Laat staan dat ze weten wat dit verschil überhaupt betekend.

In dit artikel ga ik je uitleggen wat Segregated Witness (SegWit) is, hoe dit voor Bitcoin werkt, en wat het verschil tussen Bitcoin en SegWit Bitcoin is. Dat doe ik allemaal op een eenvoudige manier, zodat het voor zowel beginners als gevorderden te begrijpen is.

Bekijk snel

Wil je eerst nog meer leren over Bitcoin? In onderstaande video leg ik je uit wat Bitcoin nu eigenlijk is, en hoe deze blockchain en cryptocurrency werkt.

Wat is het probleem?

Vrijwel alles ontstaat uit een probleem. Dat geldt ook voor SegWit. Om beter te begrijpen wat dit is, kunnen we het best eerst wat dieper in het probleem duiken. De oplossing is dan namelijk veel makkelijker te begrijpen.

Het zal je niet ontgaan zijn dat Bitcoin tegen verschillende problemen aanloopt. De blockchain heeft te kampen met problemen, waarvan de schaalbaarheid toch wel het grootst is. Het schaalbaarheidsprobleem zorgt ervoor dat Bitcoin maar moeilijk op kan schalen.

Iedere blockchain heeft een limiet qua transactietijd. Dit betekent dat er maar een X aantal transacties per minuut verwerkt kunnen worden. Stel je voor dat er 100 transacties per minuut verwerkt kunnen worden. Vervolgens komen er 200 transacties per minuut binnen. Dat betekent dat de helft niet verwerkt kan worden, en in de wachtrij komt te staan. Deze wachtrij noemen we de mempool.

Voor Bitcoin geldt dat er gemiddeld 7 transacties per seconde (TPS) verwerkt kunnen worden. Doordat Bitcoin steeds vaker wordt gebruikt, komt het wel eens voor dat het aantal transacties dat wordt gedaan boven het limiet uitkomt. En dat kan voor problemen zorgen.

Zo moeten mensen die een transactie uitvoeren langer wachten voordat de transactie is gevalideerd. En vaak betalen ze ook hogere transactiekosten. Maar gelukkig is er een tijdje geleden een techniek ontworpen die dit probleem deels op kan lossen, genaamd Segregated Witness (SegWit).

In onderstaande video leer je meer over het probleem omtrent schaalbaarheid.

Wat is Segregated Witness (SegWit)?

Het aantal transacties dat verwerkt kan worden, wordt mede bepaald door de grote van een transactie. Denk maar eens aan het uploaden van bestanden naar het internet. Op het moment dat je foto's hebt die stuk voor stuk 1MB groot zijn, kun je (voor het voorbeeld) maar 10 foto's per minuut naar het internet uploaden.

Maar wat gebeurt er als je deze foto's eerst comprimeert, waardoor ze nog maar 500kB groot zijn? Je kunt er dan 20 per minuut uploaden! Dat betekent dat je dit aantal hebt verdubbeld.

SegWit voor blockchains

En dat is ook wat er gebeurt bij SegWit. Het is een protocol dat in 2015 door Pieter Wuille is ontworpen. Dit protocol zorgt ervoor dat de grootte van de transacties wordt verkleind, door de structuur van de transacties aan te passen. De SegWit haalt de signatures weg van de transactiedata, en plaatst ze aan het einde van de transactie. En dat zorgt ervoor dat er heel veel ruimte vrijkomt.

60% van de transactiegrootte bestaat namelijk uit de digital signatures. Pieter Wuille vond dat er hier nog veel te halen viel, en besloot daarom om het op deze manier aan te pakken.

Voordat Bitcoin gebruik maakte van SegWit, konden er maximaal 1,000,000 bytes (1MB) in een blok gestopt worden. Zodra dit limiet werd bereikt, konden er geen nieuwe transacties meer worden toegevoegd.

Sinds er gebruik wordt gemaakt van SegWit, kan er meer gewicht in het blok. En dat is iets wat maar moeilijk te begrijpen is. Het gewicht van een blok is namelijk anders dan de grootte. Door een wiskundig trucje maakt SegWit het mogelijk dat deze blokken 4MB aan transacties kwijt kunnen in een blok. Dit gebeurt echter vrijwel nooit. Vaak zie je dat blokken niet groter dan 2MB zijn.

Er zijn overigens verschillende vormen SegWit. Denk aan Legacy, maar voornamelijk aan SegWit en Native SegWit (welke ook wel bech32 wordt genoemd). Hier lees je meer over het verschil tussen SegWit en Native Segwit.

Begrijp je nog niet helemaal wat SegWit is? Dan raad ik je aan om onderstaande video nog eens te bekijken.

Het verschil tussen Bitcoin en SegWit Bitcoin

De blockchain van Bitcoin maakt dus sinds enkele jaren gebruik van SegWit (in 2017). Maar waarom is er dan nog een verschil tussen Bitcoin en SegWit Bitcoin? Dat is een meer dan terechte vraag.

Miners zijn degene die de transacties van Bitcoin verwerken. Deze miners zijn in feite gewoon computers met een speciaal programma dat continu wordt gedraaid. Je kunt dit vergelijken met ieder ander programma dat op je computer staat.

Bij deze normale programma's wordt er zo nu en dan een update uitgevoerd. Dat geldt ook voor de miners. Zij moeten hun programma waarmee ze minen ook soms updaten. Echter zijn er ook miners die besluiten om dat niet te doen.

Op het moment dat de update voor SegWit uitkwam, waren er genoeg miners die niet over wilde gaan op SegWit. Dit zorgde ervoor dat er nu een deel van de transacties nog niet volgens SegWit wordt verwerkt. We spreken hier dus van een soft fork.

Het is gelukkig geen probleem dat sommige miners wél van SegWit gebruik maken, terwijl andere dat niet doen. De blockchain van Bitcoin kan in dat geval nog steeds zonder problemen werken. Ook zien we dat er steeds meer miners zijn die overstappen op SegWit. Het is dus waarschijnlijk een kwestie van tijd voordat alle miners over zijn gestapt op SegWit.

In het begin van 2021 lag het SegWit adoptie ratio tussen de 50% en 60%. Dit ratio schommelt met de dag. Zoals je in onderstaande grafiek kunt zien, lag het ratio eerst een stuk hoger, waarna het is ingezakt. Dit kan komen doordat er SegWit-miners zijn gestopt, waardoor het aantal anti-SegWit miners relatief gezien is toegenomen.

Hierna is het ratio als een raket omhoog gestegen. En dat heeft alles met China te maken.

Bron: Charts.Woobull.com

De rol van China 

China speelde (en speelt) een grote rol als het om SegWit-adoptie gaat. Vooral Chinese miners waren het niet eens met SegWit. Zij besloten daarom om hun node niet up te daten naar de nieuwe SegWit-versie. Er waren zelfs miners die besloten om een hard fork te creëeren, waar ik je zometeen meer over ga vertellen.

Halverwege 2021 gebeurde er echter wat opmerkelijks: de Chinese overheid besloot om Bitcoin mining te verbieden. Dit zorgde ervoor dat de Chinese miners ineens niet meer mee konden doen. Omdat het grootste deel van deze miners geen gebruik maakte van SegWit, steeg het SegWit adoptie ratio als een speer omhoog naar een niveau van 75%.

Naast dat het verbod op mining in China positieve gevolgen had voor SegWit, waren er nog een hele hoop andere positieve ontwikkelingen aan de gang. De energie die in China werd gebruikt voor Bitcoin mining, kwam voornamelijk van milieuvervuilende kolencentrales. Zij gebruikte nog steenkool om energie op te wekken. Ik hoef je niet te vertellen dat er ontzettend veel Co2 vrijkomt bij het verbranden van steenkolen.

Dit zorgde er indirect voor dat Bitcoin slecht voor het klimaat was. Daarop besloten steeds meer mensen te stoppen met het gebruik van Bitcoin, zoals Elon Musk met Tesla deed.

De ophef die ontstond, zorgde er samen met het verbod op minen in China voor dat miners beter gingen nadenken over het gebruik van energie. Volgens verschillende analisten wordt Bitcoin daarom steeds duurzamer. Ook gaf Elon Musk aan dat hij weer de opties voor het gebruik van Bitcoin aan het bekijken is, omdat het volgens hem de goede kant op gaat.

Bitcoin Cash

Er was veel onenigheid over SegWit. Zo was er een grote groep miners, welke zoals gezegd voornamelijk uit China kwamen, die het niet eens waren met SegWit. Ze wilden dat de blokken kleiner zouden blijven, zodat miners met minder hulpmiddelen door konden gaan met minen. Het zou namelijk moeilijker worden om met kleinere machines blokken te minen wanneer de blokgrootte groter zou worden.

Deze miners besloten daarom om een hard fork uit te voeren. Deze hard fork kennen we als Bitcoin Cash, en wordt door vele ook wel de traditionele Bitcoin genoemd. Dit is ook de reden dat men het Bitcoin Cash is gaan noemen. Cash is immers ook een traditionele vorm van geld, wanneer je het vergelijkt met bijvoorbeeld cryptocurrencies.

Ondanks dat Bitcoin Cash feitelijk gezien de originele code van Bitcoin bevat, doet deze munt het veel minder goed dan Bitcoin zelf. De waarde en het gebruik van Bitcoin Cash liggen veel lager dan dat van Bitcoin.

In onderstaande video wordt nog wat meer uitleg gegeven over het verschil tussen Bitcoin en Bitcoin Cash.

Heeft SegWit echt de problemen van Bitcoin opgelost?

Het is natuurlijk belangrijk om te weten of SegWit ook daadwerkelijk de problemen heeft opgelost die het zou moeten oplossen. Helaas is het antwoord niet zo simpel als de vraag zich voordoet.

Aan de ene kant kun je zeker zeggen dat SegWit zijn werk doet. Het heeft er namelijk voor gezorgd dat er meer transacties verwerkt kunnen worden, en dat was precies het probleem waar Bitcoin mee te maken had. Doordat er steeds meer miners zijn die gebruik maken van SegWit, zien we dat de schaalbaarheid van Bitcoin ook een stuk beter is geworden dan wat het eerst was.

Toch is het ook belangrijk om de andere kant te belichten. Want feit is dat Bitcoin nog steeds een probleem met de schaalbaarheid heeft. SegWit heeft ervoor gezorgd dat dit probleem iets minder groot is, maar het nog niet compleet verholpen.

Er zijn daarom ook steeds meer nieuwe projecten die zich storten op het verbeteren van de schaalbaarheid. SegWit is namelijk niet de enige manier waarop de schaalbaarheid verbetert kan worden. Zo kan er bijvoorbeeld ook gebruik worden gemaakt van sidechains of roll-ups.

Daarnaast zijn er ook genoeg mensen binnen de cryptowereld die niet in een oplossing geloven. Zij denken dat het beter is om een blockchain vanaf de basis al te optimaliseren voor de schaalbaarheid. Door het vanaf het begin goed aan te pakken, worden latere problemen voorkomen. En voorkomen is beter dan genezen.

Een van de veelbelovende projecten die dit probleem al vanaf de basis wil voorkomen, is Radix DLT. Na het uitvoeren van verschillende testen, bleek de blockchain 1 miljoen transacties per seconde te kunnen verwerken, ongeacht het aantal nodes dat actief is binnen de blockchain. Dat is nog eens een groot verschil met het aantal transacties dat Bitcoin per seconde kan verwerken.

Conclusie

Na het lezen van dit artikel ben je hopelijk een stuk wijzer geworden omtrent blockchains en crypto.

SegWit zorgt ervoor dat er meer transacties verwerkt kunnen worden. Dit moest het probleem omtrent de schaalbaarheid waar Bitcoin last van heeft oplossen. En dat is ook deels gelukt.

Echter kunnen we niet zeggen dat Bitcoin geen problemen meer heeft als het op de schaalbaarheid aankomt. Er zijn nog steeds veel projecten in ontwikkeling die hier een oplossing voor willen vinden. Het is echter maar de vraag of dit gaat lukken, en het niet beter is om een blockchain bij de basis al gereed te maken voor de schaalbaarheid.

Heb je veel aan deze uitleg over Bitcoin en SegWit gehad? Of wil je graag nog meer weten over andere termen binnen de wereld van blockchain en crypto? Meld je dan aan bij onze AllesOverCrypto Facebookgroep! We spreken er graag over alles wat met crypto en de blockchain te maken heeft en delen er waardevolle informatie met je. Hopelijk zien we je daar!

Header foto door Executium